Melany is oprichtster van Kinderwensbloggers.com en beheerder van o.a. de Facebook groepen Kinderwensbloggers en Vrouw, vruchtbaarheid, voortplanting en zwangerschap.
Het zal je niet verbazen dat er een reden is dat Melany zo actief is op het gebied van vervullen van je kinderwens (en wat daar allemaal bij komt kijken als zwanger worden niet vanzelf gaat).
Haar eigen weg naar het moederschap was moeizaam. Na jarenlang wachten en IVF- en ICSI- behandelingen stonden Melany en haar partner nog steeds met lege handen. Ze veranderden hun leefstijl drastisch en… Melany werd spontaan zwanger! Ze beviel vlak voor haar 43e verjaardag van een kerngezonde knul van inmiddels twee jaar.
In de periode van de behandelingen is Melany één keer eerder zwanger geweest. Helaas liep deze zwangerschap niet goed af en moest ze met 16 weken afscheid nemen van haar zoon Saul. Dit is haar verhaal:
De gevraagde, om wie gebeden is.
“Als ik aan hem denk, echt aan hem denk dan krijg ik geen adem. Die wetenschap maakt dat ik weet dat ik deze miskraam nog lang niet verwerkt heb. Heel de wereld stopt in mijn hoofd als ik aan onze zoon denk. Het kind waarop wij zo lang gewacht hebben en die eigenlijk geboren had moeten worden. Hij heet Saul en zijn naam is met veel zorg uitgekozen. Zijn naam betekent “de gevraagde, om wie gebeden is”. Saul werd geboren op 1e kerstdag 2012 en stierf nog voor hij in mijn schoot lag.
Saul had niet mogen sterven. Hij was kerngezond. Zijn moeder daarentegen was ongezond, haar immuunsysteem werkte niet goed genoeg en de bacterie, die een infectie veroorzaakte in haar lichaam en dus de zwangerschap bedreigde werd niet op tijd ontdekt. 20% van de vrouwen is drager van deze bacterie. Vanaf 2014 worden vrouwen standaard getest op deze bacterie. Het verlies van Saul was ondragelijk, het heeft me kapot gemaakt en tegelijkertijd de juiste kant opgeduwd. Hij is niet voor niets in ons leven gekomen.
En elk jaar op zijn geboorte en sterfdag branden wij zijn kaarsje en denken wij in stilte aan hem. Er is één ding waar ik spijt van heb en dat is dat ik Saul nooit heb vastgehouden. Daar heb ik het nog altijd moeilijk mee. Ik zou willen dat ik hem had vastgehouden, ik had hem een kusje van zijn moeder willen geven. Die heeft hij nooit gehad. Als ik daaraan denk dan hoop ik dat de hemel bestaat en dat ik nog een kans krijg om hem vast te houden. Want ik ben trots en dankbaar dat ik me zijn moeder mag noemen en het voelt alsof ik hem teleurgesteld heb omdat ik hem mijn liefdevolle armen niet geboden heb.”
Ook interessant: