Drijvende lichtjes op het water.

Geen dikke buik, geen kindje, geen herinneringen…

Wanneer je een miskraam hebt gehad moet je alweer afscheid van je verwachte kindje nemen nog voor je het kon leren kennen.

Je rouwt om het verlies van je ongekende kindje.
Wat rouwen om een miskraam ingewikkeld maakt, is dat het zo ontastbaar is. Er zijn geen herinneringen aan je kindje, wel aan je zwangerschap, maar dat is toch anders. En omdat je verwachte kindje voor je omgeving nog helemaal ontastbaar was, kun je je in je verlies en je verdriet heel eenzaam voelen.

Je kunt in ieder geval alles wát je hebt aan tastbare dingen verzamelen. Wat daarnaast ook kan helpen is je eigen ritueel of rituelen bedenken (en uitvoeren). Hiermee creëer je als het ware extra herinneringen.

Rituelen

Met rituelen markeren we in alle culturen overgangen. Denk maar aan rituelen rondom geboorte en dood, en ook bij belangrijke overgangsfasen zoals het huwelijk, doop en communie.
Bij afscheid van een ongekend kind is dit er niet. We hebben in onze cultuur heel lang gedaan alsof zij nooit hebben bestaan. En ook al is daar al wel een en ander in verbeterd, is er nu veel meer mogelijk rondom een begrafenis of crematie van een stilgeboren kind, die mogelijkheid heb je vaak niet als het betrekkelijk vroeg in de zwangerschap al is misgegaan.

De kracht van rituelen

Met een ritueel plaats je het als het ware buiten jezelf en in de wereld. Het is een vorm van uiten van je verdriet, je gemis. Zo kun je het iets meer zichtbaar of tastbaar maken. Het helpt je om meer verbinding met je ongekende kindje tot stand te brengen. Dat is helend.

Eenmalig of herhalend

Je kunt dat eenmalig doen, bijvoorbeeld iets speciaals rond je uitgerekende datum. Denk bijvoorbeeld aan een wensballon oplaten, iets symbolisch begraven, een boompje planten of iets dergelijks.
Je kunt iets speciaals maken, een schilderij, een gedicht of een brief schrijven.
Of richt een mooi plekje in in je huis, met dingen die voor jou een bijzondere betekenis hebben. Dat kan een beeldje zijn of een steen, een kaars.
Maar je kunt ook aan iets heel anders denken. Veel vrouwen (en ook mannen) die een ongekend kindje moeten missen hebben een speciale tatoeage laten zetten.

Je kunt natuurlijk ook jaarlijks rond een bepaalde datum herdenken, bijvoorbeeld op de dag dat je uitgerekend was, op de geboorte- en sterfdag van je kindje of met de feestdagen.
Want ook rond de feestdagen word je vaak weer even extra met je gemis geconfronteerd, het kan dan fijn zijn om iets speciaals doen. Je kunt bijvoorbeeld een engeltje of een sterretje in de Kerstboom hangen, met Oud en Nieuw een vuurpijl afsteken of een wensballon oplaten voor je ongekende kindje(s).

Wereldlichtjesdag

Een dag waarop veel ouders hun ongekende kindjes herdenken is Wereldlichtjesdag, de tweede zondag in december. Dan worden wereldwijd om 19:00 uur kaarsjes aangestoken ter nagedachtenis aan overleden kinderen. Hoe oud die kinderen zijn geworden of hoe lang het al geleden is maakt daarbij niet uit, wat telt is het samen herdenken. Wil je weten waar in Nederland bijeenkomsten worden georganiseerd op Wereldlichtjesdag, klik dan hier.

Het belangrijkste bij herdenken is dat je doet wat bij jou past en wat goed voelt en op een moment dat voor jou belangrijk is. Vind jij het lastig om te voelen op welke manier jij dat zou willen doen, kijk dan eens naar het compacte online programma Maak van je uitgerekende datum een bijzonder gedenkmoment.  of neem contact op voor een afspraak voor een vrijblijvend online kennismakingsgesprek. Ik ben er voor je.

Ook interessant:

Eén gedachte op “Geen dikke buik, geen kindje, geen herinneringen…

  1. Pingback: Wereldlichtjesdag in Stein | Praktijk Janna

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *