Wanneer je iets meemaakt dat je van je stuk brengt probeer je meestal eerst zelf om daarmee om te gaan. Na een miskraam of afgebroken zwangerschap is dat niet anders.
Soms lukt dat, soms ook niet. Wanneer dat toch niet lijkt te lukken overtuig je jezelf vaak nog een tijd met allerlei redenen waarom je geen hulp nodig hebt na je miskraam.
Deze 7 redeneringen kom ik vaak tegen.
En als ik eerlijk ben: nummer 2 en nummer 6 zijn mij zelf ook niet vreemd… Lees verder
Als je een miskraam hebt gehad kun je het daar soms behoorlijk moeilijk mee hebben. Wanneer het pas gebeurd is vind je dat vaak logisch, maar ook als er al wat meer tijd is verstreken kan je verdriet soms opnieuw de kop opsteken.
Veel vrouwen twijfelen of ze hulp na hun miskraam nodig hebben. Want dat kun je toch ook wel zelf? Na verloop van tijd zal het toch wel beter gaan?
Merk je dat je jezelf steeds redenen geeft waarom je géén hulp nodig hebt? Lees dan ook het artikel 7 redenen waarom je denkt dat je geen hulp nodig hebt na een miskraam.
Gaat het nou beter na verloop van tijd? Ja en nee…
Het is niet de tijd die geneest, maar wat je doet met de tijd.
Eigenlijk moet de vraag niet zijn wanneer je hulp nodig hebt, maar wanneer je hulp kunt gebruiken. Lees verder
Veel vrouwen hebben last van schuldgevoel na een miskraam of afgebroken zwangerschap. Hoe kan het dat je met je verstand best weet dat je er niets aan kon doen, maar je je tóch schuldig voelt?
We willen graag dat het leven logisch is, dat dingen samenhangen in oorzaak en gevolg. Dat helpt om te begrijpen wat er is gebeurd en geeft een gevoel van controle over je leven.
Als je een positieve zwangerschapstest in je handen hebt ga je er vanuit dat je over een maand of negen een kindje krijgt. Wanneer het dan misloopt wil je begrijpen hoe dat kan. Je vraagt je af waarom het jou is overkomen en je zoekt naar een verklaring.
Abortus, het is niet het makkelijkste onderwerp, maar ik wil er toch over schrijven. Ik realiseer me dat het moeilijk kan zijn om hierover te lezen als jij een miskraam hebt gehad of misschien zelfs meerdere en nog steeds met lege handen staat. Toch wil ik het delen omdat het belangrijk is dat we ook hier open over kunnen praten.
Want ook een abortus raakt je diep in je vrouw-zijn, ook al ‘kies’ je er zelf voor. Het idee heerst dat je ‘even’ de zwangerschap afbreekt, maar zo makkelijk is dat niet. De emotionele impact van abortus is groot. De meeste vrouwen die een abortus ondergaan hebben dragen daar de rest van hun leven iets van mee: verdriet, schuldgevoel of schaamte.
Voor de keuze van een abortus komen te staan is een pijnlijk dilemma, vol oordelen van buitenaf. Iedereen vindt er wel iets van.
Een tijdje terug sprak ik iemand die graag haar verhaal wil delen. Voor de vrouwen die een abortus hebben ondergaan en zich niet gehoord voelen. Voor degenen die voor de keuze staan, en voor wie zich moeilijk kan verplaatsen in iemand die voor abortus kiest.