1 op de 4, dat ben ik: het verhaal van Juliette

Juliette kreeg 3 jaar geleden een miskraam. Zij had behoefte aan contact met lotgenoten en kon toen wel een forum vinden, maar het anonieme aspect daarvan sprak haar niet aan. Dat was voor haar de aanleiding om op Facebook de lotgenoten en steungroep Miskraam Mama’s op te zetten.
Op Facebook is dit inmiddels gegroeid naar vier groepen, voor elke fase één; Miskraam Mama’s, en de 3 geheime groepen Zwanger worden na Miskraam Mama’s, Zwanger na Miskraam Mama’s en Regenboogmama’s.

Dit is haar verhaal:                                                         Lees verder →

Wanneer heb je hulp nodig?

Als je een miskraam hebt gehad kun je het daar soms behoorlijk moeilijk mee hebben.

Wanneer het pas gebeurd is vind je dat vaak logisch, maar ook als er al wat meer tijd is verstreken kan je verdriet soms opnieuw de kop opsteken.
Misschien twijfel je soms om hulp te zoeken. Want dat kun je toch ook wel zelf? Na verloop van tijd zal het toch wel beter gaan?

Maar wanneer heb je nou precies hulp nodig?

Eigenlijk moet de vraag niet zijn wanneer je hulp nodig hebt, maar wanneer je hulp kunt gebruiken. Lees verder →

1 op de 4, dat ben ik: het verhaal van Angelique

Angelique krijgt vijf miskramen achter elkaar

Angelique bevalt in 2006 van een gezonde zoon. Daar geniet ze samen met haar man enorm van. Een paar jaar later willen zij graag een tweede kindje. De pil gaat in de vuilnisbak, ze zijn er klaar voor. Niet wetende dat de komende jaren een ware hel zullen worden. Angelique krijgt vijf miskramen achter elkaar en verliest zelfs een keer een tweeling. Na een aantal jaren van tegenslagen, verdriet en onbegrip wordt er in 2011 een prachtige dochter.

Ondeelbaar verdriet

Angelique deelt het verhaal achter haar vijf miskramen in het boek ‘Ondeelbaar verdriet’ waaruit de volgende fragmenten afkomstig zijn.

“Na iedere miskraam kreeg ik vaak van die goedbedoelde maar soms zo pijnlijke opmerkingen Lees verder →

Wie helpt jou als je verdriet hebt om je miskraam?

Nog altijd een taboe

Hoewel er langzamerhand wel meer aandacht voor komt, is het nog steeds niet algemeen geaccepteerd dat een miskraam een serieus verlies is. Dat het een ervaring is waar je verdriet van hebt en waar je om rouwt.
Jouw verlies niet zichtbaar en er hangt toch nog vaak een sfeer van taboe omheen.

In onze cultuur hebben we sowieso moeite met uitingen van verdriet en pijn. Flink zijn en doorgaan is de norm. Niet klagen maar dragen…
Maar er is een verschil tussen klagen en je verdriet mogen uiten.

Zodra je weet dat je zwanger bent (en vaak al daarvoor, als je ervoor kiest om zwanger te willen Lees verder →