Iedere vrouw van wie een zwangerschap is misgelopen zal het herkennen: Je wilt graag de oorzaak weten en vraagt je af of je iets anders had kunnen doen om het te voorkomen.
Zo kreeg ik onlangs van iemand de vraag of het beter zou zijn om zo min mogelijk inwendige echo’s te doen vroeg in de zwangerschap. Ze wist met haar hoofd wel dat het officieel geen kwaad kan voor het kindje, maar toch voelde het voor haar niet goed…
Een inwendige echo kan geen miskraam veroorzaken
Heb jij een inwendige echo gehad en twijfel je of je miskraam veroorzaakt kan hebben, weet dan dat dat echt niet kan.
Het kan hooguit de aanleiding zijn geweest waarna het bloedverlies op gang kwam, maar dan is er al iets mis met het vruchtje. Als de echo er niet was geweest als aanleiding had je het niet kunnen voorkomen, het bloedverlies was dan alleen misschien iets later begonnen.
De aanleiding is niet de oorzaak
Het is begrijpelijk dat je de link legt omdat bij jou die twee dingen toevallig bijna samenvallen qua tijd, maar het is niet de oorzaak.
Is het bij jou misschien toevallig een inwendige echo waar bloedverlies op volgt, het komt ook voor dat een vrijpartij en/of orgasme de aanleiding is voor een bloeding die een miskraam aankondigt. Ook dat is nooit de oorzaak dat het misgaat.
Als de groei gaat zoals het hoort en het vruchtje zich goed ontwikkelt is het goed beschermd in je baarmoeder. Dat wordt niet beïnvloed door een inwendige echo of een vrijpartij.
Een miskraam is nooit jouw schuld
Bij een miskraam is er ergens in het complexe proces van groei van een nieuw kindje iets misgegaan, en helaas komt dat regelmatig voor. (Wist je dat ongeveer 1 op de 4 vrouwen ermee te maken krijgt?)
Het is NOOIT jouw schuld dat het is misgegaan. Al voelen veel vrouwen zich er wel schuldig over dat hun lichaam de zwangerschap niet kon voldragen, maar dat is iets anders. Dat schuldgevoel hangt samen de rouw om je miskraam.
De psychische impact van vroege echo’s
Mocht je voor een volgende zwangerschap twijfelen of je dan weer vroege echo’s wilt: Doe wat goed voelt voor jou, dan kun je het niet fout doen.
Door vroege echo’s maak je je zwangerschap en het nieuwe kindje-in-de-dop zichtbaar voor jezelf, en groeit je band met het kindje.
Maar als je geen echo’s zou laten doen gaat je liefde voor je nieuwe spruit ook al groeien. Geen echo’s doen is dus ook geen garantie dat je er minder verdriet van zult hebben als het een volgende keer onverhoopt weer misgaat.
Vanaf een zwangerschapstermijn van een week of 6 à 7 kun je een hartslag zien op echo’s. Dat kan je wat gerust stellen als je erg bezorgd bent, maar dat gevoel van geruststelling houd je meestal niet lang vast. Na verloop van tijd ga je dan vaak toch weer twijfelen…
Een eventuele nieuwe zwangerschap zal niet meer onbezorgd zijn helaas. Je vertrouwen heeft door je ervaring een deuk opgelopen en dat kan alleen langzaam weer gaan groeien.
Ook interessant