Veel vrouwen hebben last van schuldgevoel na een miskraam of afgebroken zwangerschap. Hoe kan het dat je met je verstand best weet dat je er niets aan kon doen, maar je je tóch schuldig voelt?
De schuld zoeken bij jezelf
We willen graag dat het leven logisch is, dat dingen samenhangen in oorzaak en gevolg. Dat helpt om te begrijpen wat er is gebeurd en geeft een gevoel van controle over je leven.
Als je een positieve zwangerschapstest in je handen hebt ga je er vanuit dat je over een maand of negen een kindje krijgt. Wanneer het dan misloopt wil je begrijpen hoe dat kan. Je vraagt je af waarom het jou is overkomen en je zoekt naar een verklaring.
Misschien denk je:
Had ik niet zo zwaar moeten tillen? Was dat ene glaasje wijn verkeerd? Had ik gezonder moeten eten?
Deze manier van denken — het zoeken naar de schuldvraag — is eigenlijk een vorm van piekeren. Het houdt je bezig, maar je komt niet vooruit. Sterker nog, je zet jezelf ermee vast. Op sommige vragen zijn geen antwoorden, hoe graag we dat ook zouden willen. Leren leven met dat niet-weten is een onderdeel van het rouwproces na een miskraam.
Schuldgevoel over eerdere keuzes
In sommige situaties kunnen schuldgevoelens extra sterk aanwezig zijn. Bijvoorbeeld wanneer je in eerste instantie niet blij was met je zwangerschap omdat het je overviel. Als het dan misgaat kun je denken dat het daardoor is gebeurd — en voel je je schuldig.
Iets soortgelijks ervaren veel vrouwen die in het verleden een abortus of overtijdbehandeling hebben ondergaan. Wanneer je dan in een volgende zwangerschap een miskraam krijgt kan dat voelen als ‘straf’ voor de keuze die je in het verleden hebt gemaakt. Dit maakt het moeilijker om je miskraam te aanvaarden.
Lees meer over de emotionele impact van abortus in dit persoonlijke ervaringsverhaal.
Wanneer er bij tests in je zwangerschap afwijkingen zijn gevonden kom je voor keuzes te staan die je liever helemaal niet maakt. Ook daar kun je je ontzettend schuldig over voelen.
Schuldgevoel naar je partner of kind
Waar je ook veel pijn van kunt hebben is het gevoel van schuld naar je partner of je kind. Je voelt je schuldig dat je je partner niet (nog) een kind kunt geven, of dat je je kind geen broertje of zusje kunt geven.
Ook al weet je met je hoofd dat je er niets aan kunt doen, toch kan het voelen alsof je tekortschiet.
Hoe kun je omgaan met schuldgevoel na een miskraam of afgebroken zwangerschap?
Probeer je te realiseren dat het feit dat artsen vaak geen oorzaak vinden, niet betekent dat het aan jou ligt. Het betekent alleen dat ook zij het niet weten.
Er is niets dat je jezelf kunt verwijten — het is nooit jouw schuld.
Een miskraam of afgebroken zwangerschap is geen straf, geen karma, geen gevolg van iets wat jij wel of niet hebt gedaan. Nieuw leven is ongelooflijk complex. Dat het zó vaak goed gaat, is eigenlijk een wonder. En dat gaat helaas ook weleens mis, zelfs bij ongeveer één op de zeven zwangerschappen.
Als je daar meer over wilt weten, lees dan ook mijn blog Hoe vaak komt een miskraam eigenlijk voor?
Het kan ook helpen je te realiseren dat je je vaak schuldig voelt naar degenen die je het meest nabij, het meest lief zijn. Schuldgevoel na een miskraam is een normaal onderdeel van het rouwproces om het verlies van je ongekende kindje.
En als jij zelf hebt moeten besluiten om je zwangerschap af te breken, weet dan dat je gekozen hebt uit liefde voor je kindje.
Stap voor stap verder – je hoeft het niet alleen te doen
Wanneer je begrijpt waar je schuldgevoel vandaan komt kun je het vaak beter verduren. Als je kunt zien; ‘Oké, ik voel me schuldig en dat betekent…’ kun je het gevoel er laten zijn en drijft het als een wolk in de lucht op den duur vanzelf weer over.
Heb jij daar moeite mee in je dagelijkse leven? Dan kan begeleiding helpen. Ben je benieuwd wat ik hierin voor je kan betekenen? Of wil je graag tips voor jouw situatie?
Vraag hier een vrijblijvend kennismakingsgesprek aan.
Dat kan eenvoudig online of telefonisch, waar je ook woont.
Eerste publicatie: 30 juli 2015 · Laatst bijgewerkt: 12 november 2025.
Ook interessant:

Pingback: Waarom is je zwangerschap misgelopen? | Praktijk Janna
Pingback: Als je zelf moet kiezen om je zwangerschap af te breken | Praktijk Janna
Pingback: 1 op de 4, dat ben ik: het verhaal van Geertje | Praktijk Janna
Pingback: 5 redenen waarom hij anders omgaat met een miskraam | Praktijk Janna