De dag waarop je was uitgerekend kun je niet zomaar vergeten, je leefde er immers al naartoe.

Of je nu nog maar heel kort of al langer zwanger was toen je afscheid van je kindje moest nemen, de uitgerekende datum krijg je niet meer uit je geheugen gewist.
Misschien ben je nog niet opnieuw zwanger en voel je je nu extra leeg en verdrietig. Of misschien ben je inmiddels weer zwanger en is het juist extra spannend omdat je bang bent dat het weer mis gaat. Het is anders of je op je uitgerekende datum inmiddels weer zwanger bent of dat je buik nog leeg is, maar het ene is niet per sé moeilijker of erger dan het andere. Het is zo verschillend, dat kun je niet met elkaar vergelijken. Het is zoals het nu is, daar moet je het mee doen.

Hoe dan ook, de uitgerekende datum confronteert je met wat had kunnen zijn en dat doet pijn.

Wat het extra moeilijk maakt is dat de mensen in je omgeving de datum niet zo precies (meer) weten. Zelfs voor je partner is het misschien niet meer zo duidelijk. Help hem aan de datum herinneren en vertel dat jij het er moeilijk mee hebt. Ga niet zitten wachten tot hij het van je voorhoofd leest, want daar valt het echt niet aan af te lezen. Ook subtiele hints werken niet. Dat heeft meestal al geen effect als het gaat om de vuilnisbak buiten zetten, waarom zou dat nu dan wel werken?
Ook anderen in je omgeving hebben vaak geen idee. Het is natuurlijk je eigen keuze hoe je hiermee omgaat, maar bedenk dat door erover te zwijgen je jezelf de kans op steun ontneemt.

Hoe kun je nu omgaan met de uitgerekende dag?

Net doen alsof het een gewone dag is, is niet de oplossing. Het ís immers geen gewone dag. Maar wat kun je dan wel doen? Dat is voor iedereen verschillend en heel persoonlijk.

Probeer te voelen wat voor jou zou helpen.

Heb je behoefte aan afleiding of wil je er juist graag bij stilstaan en iets bijzonders doen op deze dag? Wanneer het op een werkdag valt, wil je dan gewoon gaan werken of juist liever niet?
Een speciaal herdenkingsritueel kan je helpen om verbinding met je ongekende kindje te ervaren. Zo’n ritueel kun je invullen op allerlei manieren. Je kunt bijvoorbeeld een kaarsje branden, je kunt naar een speciale plek gaan, een brief aan je ongekende kindje schrijven, bloemen kopen of plukken, ballonnen oplaten, een gedenkteken maken, een speciale tatoeage laten zetten of iets anders waar jij je goed bij voelt. Hoe je dat invult kan voor iedereen verschillen, het belangrijkste is dat je een manier kiest die bij jou past.
Bedenk ook of je dit met anderen wilt delen, of juist alleen of samen met je partner wilt doen. Misschien wil je het graag delen met mensen die je lief zijn, zoals een goede vriend of vriendin of familieleden.
Heb je al kinderen dan kan het goed zijn om hen er ook bij te betrekken. Kinderen rouwen ook, je kunt verdriet niet bij ze weghouden. Door hen bij je herdenkingsritueel te betrekken geef je ze de ruimte voor hun verdriet en laat je ze ervaren dat jullie ongekende kindje er ook bij hoort.

Niet alleen de uitgerekende datum zelf, ook 1, 2, 3, 4, 10 jaar later kan het nog steeds een bijzondere datum voor je zijn. Soms heb je het zelf niet eens in de gaten, maar zit je rond die tijd niet zo lekker in je vel. Ook dan kan je eigen ritueel je helpen om je te verbinden met je ongekende kindje.

Heb je er moeite mee om te voelen wat bij jou zou passen, of kun je niet kiezen uit alle ideeën die je hebt? In de online cursus Maak van je uitgerekende datum een bijzonder gedenkmoment help ik je daar stap-voor-stap bij. Zodat je van je uitgerekende datum een bijzonder moment kunt maken dat helemaal bij jou past.
Een moment waar je later met liefde op terug kunt kijken en waarmee je een belangrijke stap in je verwerking kunt zetten.

Ook interessant:

• 5 redenen waarom hij anders omgaat met een miskraam
• Hoe je het vertrouwen in je lichaam weer terugkrijgt: 3 tips die je helpen
• Hoe help je je kind als het een broertje of zusje moet missen?